دستور زبان

دستور زبان

«در اکثر دستورزبانها (با تفاوتهایی جرئی در عبارت) کار دستور زبان را چنین تعریف کرده اند: «دستور زبان قواعدیست که بدان درست گفتن و درست نوشتن را بیاموزند.» انتخاب واژه دستور در زبان فارسی برای این شاخه از مطالعه زبان خود گویای جنبه امرونهی و فرمایشی آن است. این تعریف بر بنیاد دو فرض غلط قرار گرفته است: نخست اینکه دستور زبان را باید آگاهانه یاد گرفت همانطور که تاریخ و جغرافیا را در مدرسه یاد می گیرند، دوم اینکه اگر کسی این دستور زبان را یاد نگیرد نمی تواند زبان مادری خود را در گفتن و نوشتن درست به کار برد. » [i][i]

---

[i][i]  (نگاهی تازه به دستور زبان، محمدرضا باطنی، انتشارات آگاه 1366)

 ادامه مقاله