نمادها در داستان های شاهنامه

ضحاک  : خونخوار  مهاجم ، لهو  و  لذت

فریدون  : نژاده  ،عقل  ودین

کاوه:  برخاسته از متن جامعه

لشکر فساد از هر سو بر انسان می تازد ، باید

نمادها

همچنان استوار و پا برجا بود و بر آن تاخت و آگاه بود که هی گاه نا پاکی ها پایدار نخواهند بود وآن چه جاوید است ، پاکی طینت و خصال نیکو است.

درفش کاویان:

  نمادی از پیروزی و بهروزی  و دادگری

مار ضحاک :

قدرت ،استحکام ،گزندگی و آزار رسانی (تجلی شاعرانه اساطیر و...در اشعارخاقانی)

ضحاک 

در داستان های ایرانی ، مظهر خوی شیطانی است و زشتی و بدی. در اوستا  ، دیوزاد و مایه آسیب آدمیان و فتنه و فسادفدر اساطیر ایران مار  مظهری است از از اهریمن و در این جا تجسمی است از خوهای اهریمنی و بیداد ومنش خبیث. (چشمه ی روشن غلامحسین یوسفی)

کیخسرو :

در اوستا از پهلوانان و شاهان بزرگ شمرده شده است که از بیماری و مرگ برکنار بود و فر کیانی بدو تعلق داشت و او مردی نیرومند و صاحب پیروزی خداداد و تسلط مطلق و فرمان درست و قاطع و شکست نایافتنی بود و دشمنان خود را به تندی درهم می شکست و نیرویی تمام با فر الهی و فرزندان هوشیار و توانا داشت و از بهشت آگاه و صاحب سلطنتی با رونق و عمری دراز  و همه خوشبختی ها بود. (تجلی شاعرانه اساطیر و...در اشعارخاقانی ص91)

سیاوش:

آنچه از داستان یوسف آسای سیاوش در ادب فارسی جایی خاص به خود اختصاص داده است سرگذشت بی گناهی و کف نفس و عدم خیانت و پاکی طینت اوست که بر اثر آن مآلاً  جان خود را از دست داد و خون پاکش بر خاک دشمن جاری گشت تا خاکیان برای همیشه از آن درس پاکی و عفت بیاموزند.

سیاوش یعنی مظهر  پاکی  و بی گناهی   .

 مقهور بودن بشر ، در برابر سرنوشت شوم  بی شبهت به سرنوشت نافرجام سیاوش و نابرابری او در جنگ با افراسیاب است(تجلی شاعرانه اساطیر و...در اشعارخاقانی ،ص89)

زال :

دور افتادن زال از طرف پدر  در کوه البرز  : شکسته بودن دل پاکان به یاد غدر  روزگار

زال دست پرورده ی سیمرغ است   ، به زیرکی و هوشیار ی شهره آفاق می شود. که دارای همتی عالی است

سیمرغ:

پس از پروراندن زال  و کمک های مفیدش به و یاری رساندن به رستم ، از همه آفاق رو پنهان کرد و جز نامی از خود باقی نگذاشتو دیگر کسی موفق به دیدن او نشد.